Chained

Chained (Stany Zjednoczone, 2012)

Reżyser: Jennifer Chambers Lynch
Scenariusz:  Damian O'Donnell, Jennifer Chambers Lynch
Zdjęcia: Shane Daly, kręcono w Moose Jaw i Reginie (Kanada)
Gatunek: Thriller

Obsada:

Bob- Vincent D'Onofrio
Młodszy "Królik"-Evan Bird
Starszy "Królik"- Eamon Farren
Sarah Fittler- Julia Ormond
Brad Fittler- Jake Weber
Marie Fittler-Gina Philips
Angie- Conor Leslie
Mary-Amy Matysio

To miał być dzień jak codzień,a tym bardziej najzwyklejszy powrót do domu dla dziewięcioletniego Tima i jego mamy-Sarah. Jednak całkiem nieprzypadkowy,jak sie okazało,wybór taksówki zmienił wszystko w życiu małego Fittlera. Po pierwsze samochód nie zawiózł ich tam gdzie chcieli.Po drugie chłopiec swojej rodzicielki miał już nigdy nie zobaczyć,a jej miejsce zajął jej oprawca Bob,który uwięził go na 10 lat,a może zresztą i dłużej. Dziewięciolatek od tej pory nie był już małym Timem,a Królikiem,którego głównymi zadaniami miały być: sprzątanie domu,podawanie śniadań i wklejanie wycinków z gazet do specjalnego albumu. Chłopiec miał sie żywić resztkami ze stołu i został przykuty do ściany łańcuchem. Wszystko to po to,bo Bob-taksówkarz potrzebował posługacza do usuwania ciał modych kobiet,które zabijał w swoim domu na odludziu, na oczach chłopaka zresztą.A może wcale nie potrzebował,a jedynie przypadkiem,impulsywnie zabrał kolejną kobietę do swojego auta,która inaczej niż inne nie była sama?
Życie Tima-Królika pokazane jest gdy ten był mały i sprząta w kuchni myjąc naczynia i gdy jest całkiem dorosły i zmywa...krew w pokoju na podłodze lub na łóżku. Najpierw mały chłopiec oglądał telewizję siedząc w nogach Boba,potem tak samo siedzi jako mężczyzna. Jedząc resztki wyrasta na kościstego lecz silnego na tyle by zakopywać ciała w piwnicy. Dorosłego Królika- Bob postanawia edukować dając mu książki z anatomii, jednocześnie sugerując,że widzi w nim przyszłego wspólnika swoich zbrodni. Więziony z początku sie buntuje,potem wydaje sie,że sie poddał,ale to jedynie pozory...podobnie zresztą jak motywy Boba...
Po niezbyt udanym debiucie w 1993 roku- Złota Malina za najgorszą reżyserię filmu "Uwięziona Helena"(chociaż również nominacja za najlepszy dramat na festiwalu w Sundance) Jennifer Chambers Lynch po 15.latach nakręciła Dochodzenie,które wprawdzie przeszło bez echa festiwalowo,ale warsztatowo okazało sie dużo lepszą produkcją,kojarzącą sie z dziełami Olivera Stone'a i Davida Lyncha (de facto ojca Jennifer). Chained to kolejny film,gdzie Jennifer Lynch dokonuje połączenia stylu obu reżyserów,tym razem bardziej sie jednak skłaniając ku oszczędnym formom przekazu wizualnego Davida Lyncha. To co jednak jest minimalistyczne jak wnętrza czy otoczenie gdzie mieszkają Bob i Królik czy miasto pokazane migawkami przekłada sie na psychologiczne przedstawienie relacji miedzy bohaterami,gdzie przywiązanie niczym w syndromie sztokholmskim jest proste,chociaż i niepokojące.Widza może zdziwić fakt,że ofiara uwięzienia nie próbuje ucieczki,a buntuje sie jedynie po to by za chwilę przyznać rację swojemu oprawcy. Poddaje sie,chociaż nie zgadza sie na zabijanie kobiet. Jest bierna,by przetrwać.
Podobnie jak w innych filmach o seryjnych mordercach scenarzyści próbują wyjaśnić skąd wzięła sie potrzeba,implus zabijania,podając pobudki,które w literaturze często przedstawiane są socjopatom.Morderca jest więc jednocześnie ofiarą własnej przeszłości.Więźniem w swoim ciele i umyśle.Przejawia sie to w snach co możnaby uznać jako ukłon w stronę twórczości Lyncha,który tą formą wspomnień posługiwał sie nie raz.
W filmie brak muzyki lub pojawia sie ona sporadycznie co wzmacnia jeszcze uczucie pustki towarzyszące głównym bohaterom oraz kobietom-ofiarom. Jęki i płacz zastępują muzykę wcale nie tworząc przy tym 'mrocznego' klimatu,podobnie dzieje sie ze światłem,jak na film tego gatunku jest ono wyjątkowo jasne,jakby przecząc zasadom przedstawiania takiej historii.
Całość trzyma w napięciu wystarczająco może przez koncepcje,że można kogokolwiek przetrzymywać w tak makabrycznych celach.Także zakończenie choć pewnie dla niektórych kinomaniaków przewidywalne może zostać uznane za zaskakująco dobre.