Bez wstydu
Bez wstydu (Polska, 2012)
Reżyser: Filip MarczewskiScenariusz: Grzegorz Łoszewski
Muzyka: Paweł Mykietyn
Zdjęcia: Szymon Lenkowski, film kręcono w Wałbrzychu
Obsada:
Tadeusz- Mateusz Kościukiewicz
Anna- Agnieszka Grochowska
Irmina-Anna Próchniak
Andrzej- Maciej Marczewski
Miłość to dobry motyw przewodni filmu.Przyciaga przed ekrany kobiety,które z kolei przyciagają mężczyzn,by nie oglądać samotnie i w ten sposób tworzy sie widownię i rosną statystyki,a tym samym wzrastają zyski. Najlepiej jeśli obraz nosi znamiona romatycznego,nieco śmiesznego i do tego dobrze sie kończy. To jednak nie dotyczy filmu Filipa Marczewskiego "Bez wstydu".
Miłość może być zakazana z różnych powodów, często przyczyny leżą w religii,polityce lub mają podłoże rodzinne. Jednak chyba najbardziej potępianą i odrzucaną społecznie jest miłość rodzeństwa i nie mówię tu o uczuciu,emocji lecz o fizycznym przyciąganiu i akcie. Zresztą to co jest społecznie negowane tu jest też niezgodne z prawami natury,selekcji naturalnej i nie powinno mieć miejsca,a jednak...
Relacje Tadeusza i Anny jako rodzeństwa przyrodniego (wspólna matka) wydają sie być na początku filmu dosyć niewinne,można by nawet powiedzieć oschłe.Jednak z każdą minutą dramatu odkrywamy obsesyjne uczucie jakim darzy Tadek swoją siostrę. Wraz z napięciem wytwarzanym przez ciało chłopaka rośnie również to na ekranie i w widzu. Jest jeszcze Anna,starsza więc można liczyć na to że dojrzalsza,wprawdzie jej stosunki z mężczyznami nie układają sie najlepiej,ale przecież to nie powód by wiązać sie fizycznie z jedyną osobą,która wykazuje troskę i zainteresowanie jej problemami-z bratem. Z boku nieco w tle pozostaje Irmina,zadurzona w Tadeuszu od pierwszego wejrzenia Cyganka,ze z góry określonym przeznaczeniem,a jednak do końca bezskutecznie walcząca o siebie i swoje uczucia młoda dziewczyna.
W filmie Marczewskiego możemy poobserwować trzy różne rodzaje i stadia miłości,trzy odrębne uczucia,które kończą sie na trzy tragiczne sposoby.
Stosunki między Anną i Andrzejem te seksualne są proste i niewymagające tłumaczenia,te emocjonalne są bardziej skomplikowane-on żonaty,posiadający dzieci,ciągle powtarza Tadeuszowi, iż już niedługo będą rodziną,ona wspomina że spotkała odpowiedniego mężczyznę.Ale czy na pewno? Skoro zdradził żonę,zdradza i ją,rozstają sie,potem do siebie wracają,ona mu pozwala mimo że go wyrzuciła. Kończy sie nieprzyjemnie,kiedy on probuuje oddać ją na noc innemu mężczyźnie.
W miedzyczasie między Tadeuszem i Anną powstaje napięcie,któremu ona długo sie opiera jako nienaturalnemu i ma racje,ale cóż z tego, ich akt seksualny (trudno to nazwać inaczej) jest chyba najbardziej nieodpowiednią reakcją na zaistniałą sytuację i problemy i niczego oczywiście nie rozwiązuje,a jedynie utrudnia.
Jest też miłość odrzucona.Tadeusz zapatrzony w siostrę nie zauważa zakochanej w nim Irminy,która jest skłonna przeciwstawić sie rodzinie i tradycji,by z nim być. Ona wie,że tylko związek z nie-Cyganem może uratować jej plany bycia lekarką przed zostaniem tylko żoną i matką Cygana.
Film według mnie należy oglądać nie jako scenariusz-jakąś tam akcję w tle zdjęć zabiedzonego miasteczka,ale jako przedstawienie problemu zakazanej miłości,w życiach skazanych na biedę i niepowodzenie,z którego nie ma możliwości wyrwać sie by coś zmienić.
Dobre, realistyczne zdjęcia Szymona Lenkowskiego przygnębiają i przytłaczają pokazując Polskę biedną, nietoleracjyną, zaściankową. Muzyka dobrze wkomponowuje sie zarówno w temat jak i w klimat filmu,nie drażni i nie przeszkadza. Wszędzie dominuje prostota-historia,dialogi,świat przedstawiony,tu nie ma miejsca na wątpliwości kto jest zły a kto nie.
Powiedziałabym dobre kino bo polskie kino,wydaje mi sie,że ten temat wyszedłby bardziej pompatyczny u Amerykanów czy bardziej psychodeliczny u Włochów czy Hiszpanów. Nasze filmy potrafią być miałkie i słabe,ale na pewno nie ten.
Komentarze
Prześlij komentarz