Idealny numer
Perfect Number / Yong-eui-ja-X (Korea Południowa, 2012)
Reżyser: Eun-jin BangScenariusz: Gong-joo Lee, Jeong-hwa Lee
Gatunek: Dramat / Thriller
Obsada:
Seok-go- Seung-beom Ryu
Yoon-ah- Bo-Ra Kim
Min-beom-Jin-woong Jo
Sang-joon- Yoon-seong Kim
"Każda liczba naturalna większa niż 2 może być przedstawiona w postaci sumy trzech liczb pierwszych (ta sama liczba pierwsza może być użyta dwukrotnie),gdzie liczbą pierwszą może być także (zgodnie z założeniami Goldbacha) liczba 1." - hipoteza Goldbacha
Inaczej niż w życiu i szkole matematyka w filmie jest przedstawiana w sposób mistyczno- magiczny, jako niezwykła dziedzina, która zna odpowiedzi na wiele trudnych pytań oraz rozwiązania niezliczonych, codziennych sytuacji. Czy to "Pi" Darrena Aronofsky'ego, "Piękny umysł" Rona Howarda czy "21" Roberta Luketica matematyka to królowa nauk, piękna, poetyczna, nieomylna...
Nauczyciel matematyki Seok-go mieszka na typowych seulskim osiedlu, gdzie przez cienkie ściany słychać codzienne życie sąsiadów. Jednak introwertycznego, młodego człowieka nie interesuje nic poza rozwiązaniem hipotezy Goldbacha...do czasu, aż do mieszkania obok wprowadza sie Hwa-seon razem ze swoją siostrzenicą Yoon-ah. Zamknięty w sobie matematyk zafascynuje się do tego stopnia swoją nową sąsiadką, iz pomoże jej zatuszować ślady pewnego morderstwa... którego ta dokona w obronie własnej.
"Idealny numer" to remake japońskiego filmu z 2008 roku "Suspect X",będącego kontynauacją popularnego serialu "Galileo", pomysłu opisanego w powieści Keigo Higashino, aktualnie prezesa organizacji "Mystery Writers of Japan".
Koreanka Eun-jin Bang, bazując na japońskim pierwowzorze, w swoim obrazie połączyła matematykę (porównywaną przez głównego bohatera do muzyki i dźwięków) z historią pewnej zbrodni, która gdyby nie emocje i uczucia Seok-go oraz Hwa-seon, mogłaby być zbrodnią doskonałą, dokładnie i w przemyślany sposób ukrytą. Sama opowieść przekazywana jest widzowi niespiesznie, z pewną dozą...matematycznej precyzji. Z jednej strony przedstawiana jest z punktu widzenia Hwa-seon, z drugiej opisuje ją Seok-go, gdzieś pośrodku natomiast miota sie detyktyw Min-beom, prowadzacy sprawę zabitego, któremu instynkt policyjny podpowiada byłą żonę ofiary jako głównego sprawcę morderstwa. Mimo swojego tempa film ogląda sie w napięciu, czując że nie wszystko jeszcze zostało powiedziane, a cierpliwość widza zostaje na końcu nagrodzona listem głównego bohatera, którego sposób odczytania oraz muzyka jaka temu towarzyszy bardziej przypomina melodramat niż czysty dramat. Zresztą takich melodramatycznych chwil, charakterystycznych dla kina azjatyckiego czerpiącego z amerykańskich filmów lat 80-tych (i wcześniejszych) jest więcej. Przeplatają sie one z naprędce pokazywanymi scenami policyjnymi, które tutaj pełnią rolę thrillera i faktycznie nieco urozmaicają spokojny klimat, który towarzyszy bohaterom.
Całość ogląda sie raczej płynnie z pewną doza ciekawości i co tu kryć świeżości, w końcu nie licząc fanów kina azjatyckiego, przeciętnemu widzowi (jak ja) nie często udaje sie obejrzeć co z filmów tamtego zakątka świata.
Jeśli nie sięga sie regularnie po obrazy azjatyckie można mieć niemałe problemy z interpretacją gry i mimiki aktorów(zawsze to powtarzam...). W "Idealnym numerze" nieprzeniknione twarze i spojrzenia mogą świadczyć nie o niewczuciu sie w rolę czy nawet całkowitym braku ogrania, ale przestrzeganiu pewnych niuansów kulturowych. Nie trzeba więc jechać do Korei czy nawet znać zwyczajów i mentalności koreańczyków, by poczuć różnice kulturowe. Warto wziąść to pod uwagę tuż przed obejrzeniem tego obrazu inaczej można go odebrać jako nudny o zbyt wolnym tempie rozwoju akcji. A szkoda by było bo "Idealny numer" to solidne, proste kino także dla europejskiej widowni...dla każdego kto lubi zagadki, także niekoniecznie te matematyczne...
Komentarze
Prześlij komentarz